Ако сликите беа текст, вашите ќе беа поезија. Во какви услови се создаваат вакви визуелни стихови? Во тишина. Во шума, полиња, кањон, далеку од населени места. Каде се’ околу тебе потсеќа на почетокот на светот. Ако сакаш да насликаш поетска слика, треба долго да гледаш во ближниот (човек, бебе, куче, птица, бумбар, дрво, гранка, маче, […]
Интервју со Љупчо Јолевски за Радио Слободна Европа
Деновиве во на јавен простор во струмичко Колешино беше поставена твојата скулптура „Штркот и змијата“ како самосвоен протест против отворањето на рудникот Огражден. Причината е позната, но од каде потребата кај Пијанманов за ваква акција и какви се првичните реакции на тамошната јавност? Уште од почетокот кога група освестени еко активисти почнаа борба со отворањето […]
Страст и универзум
Рецензија на Вера Стојчевска Антиќ кон изложбата „Пасија“ Смртта умира. Уметноста е таинствена закрилница на животот. Таа со свој јазик зборува, со свои бои слика, со звук музички не’облагородува. Овие дарби несвојствени за секого ги почувствував со посетата на најновата изложба на слики од уметникот Никола Пијанманов во галеријата „Метаноја“, во центарот на Скопје. Со […]
Пасија- Смртта умира
Текст од отворањето на изложбата „Пасија – Смртта умира“ од Коста Милков во галеријата Метаноја 2020 год. Јас, исто така, сум крајно, крајно радосен што вечерва можам да ве поздравам во име на галеријата „Метаноја“, на „Балканскиот институт за вера и култура“ и во име на уметникот Никола Пијанманов, чија изложба „Пасија – смртта умира“ […]
ЗА ЧУДОТВОРНАТА БИЛКА И ЗА ВЕЧНАТА МЛАДОСТ
Мечтата за безграничното, за безвременското е всадена во свеста на творецот. Неговата личност, тајната на избраните модели ја пресоздава во едно време, во душа што нема почеток и крај, туку само оттрајува… „За чудотворната билка сакам да ти кажам. Билката на трн е слична. Штом таа билка во рацете свои ја имаш вечна младост ќе […]
Светлината на светот – Меѓу бран и честичка
(Кон изложбата „ПАСИЈА“ на Никола Пијанманов) Има ли каква било појава која може да се види во срцевината на нејзината суштина? Секој обид да се каже нешто со што суштествено би се доловил појавниот феномен мора постојано да се потпира на одделен составен елемент. Но ниту еден елемент посебно не може да се сведе на […]
„Христова осаменост“ Рецензија на отец Климент од Зрзе за изложбата Пасија, Метаноја- Скопје 2020 год.
Сликарската серија „Пасија“ на Никола Пијанманов. Осаменост Христова – или е сам, или во допир со својата мајка. Интимистична слика на мракот и ѕвездите. Пасијата станува интимна драма: не драма на толпата, не драма на болот, графичко насилство, не филм со мноштво улоги. Бог на темните ноќи на душата, Богородица како архетип на верниците – […]
Епилог. Во агонијата на исчезнувањето
Екфрастички пристап кон „Хамлет“ на Никола Пијанманов, скулптура работена за меѓународната скулпторска колонија Велес 2020 Покосен бев во цветот на гревовите свои. Наеднаш, непричестен, непомазен; Без да се пресметам, повикан сум на одговорност Под бремето на своето несовршенство. О ужас! Ужас! О, голем ужас! („Хамлет“, Шекспир) Познати се обидите на значајни естетичари и критичари, со […]
Рецензија на Горјан Ѓоргиев, од отворањето на изложбата „Времиња“ МКЦ Скопје 2018 год
Петок 13 април 2018 со голема чест за Никола Пијанманов. Никола е автор со чие творештво се запознав преку Фејсбук. Би сакал да напоменам дека интернетот стана најголем промотор на квалитетни сликари кои доколку не би постоел би иле потиснати од моменталните состојби на критичарската сфера. Моментот на искреноста во творењето, различноста и истрајноста во […]
Рецензија на Ана Рингачева за Лузна
Преобразба на една праслика (Обид за толкување на муралот „Лузна“ на Никола Пијанманов) Само еднаш имам виденотолку крваво сонце. И никогаш повеќе.Злокобно се спушташе на обзорот,се чинеше како некојсо нога да ја развалил вратата од пеколот… Јарослав Сајферт1 Има еден простор, едно парче спокој во градскиот парк во Струмица каде често навраќам. Мирно, спокојно место […]